Osteopathie is een geneeswijze waarbij via een uitgebreid onderzoek gezocht wordt naar de oorzaak van het bestaande klachtenbeeld.
De klacht kan een uiting zijn van een probleem elders in het lichaam.Alle lichaamsdelen zijn met elkaar verbonden via bindweefsel tot een eenheid waarin diverse processen ( vertering , hormonale systeem, bloedsomloop ) zich afspelen zonder dat we daar besef van hebben.

Een osteopaat onderzoekt de onderlinge beweeglijkheid van weefsels en bij bewegingsverlies zoekt de osteopaat naar de samenhang van de gevonden “blokkades”.
Hoofdpijn kan een gevolg zijn van een slechte vertering.
Rugpijn kan een gevolg zijn van een enkelverstuiking.
Vermoeidheid kan het gevolg zijn van een doorgemaakte ontsteking.

De grondlegger van de osteopathie ( Andrew Taylor Still ) heeft als principe gehanteerd : “”find it , fix it and leave it alone “ .

Een osteopaat analyseert de beweeglijkheid van drie samenwerkende systemen.

Het PARIETALE deel betreft onze botten, spieren, pezen , gewrichten, bloedvaten.
Het VISCERALE deel gaat over alle organen ( lever, milt,maag , hart,longen,darm,baarmoeder,blaas,nieren,prostaat ) en het verbindende buik-en borstvlies.
Het CRANIALE deel onderscheiden we middels schedel,aangezicht,kaakgewricht, zenuwstelsel,zintuigen,gebit , heiligbeen en hersenvliezen.

Een verminderde onderlinge beweeglijkheid van vernoemde structuren benadeelt altijd de vochtbewegingen in ons lichaam. De vochtbewegingen in ons lichaam zijn bloed,lymfe,hersenvocht,weefselvocht. Goede stroming van de diverse vochtbewegingen geeft goede voeding en zuivering van alle weefsels. Een ziektebeeld kan juist ontstaan door verminderde doorstroming ergens in het lichaam.

Vanwege het onderzoek naar de oorzaak van klachten zijn chronische of steeds terugkerende klachten een prima indicatie voor een osteopathische benadering.

Osteopathie kan ook zeker een rol spelen in de preventieve gezondheidszorg.